46° Convegno Internazionale

"Questo vi comando: che vi amiate gli uni gli altri" (Gv 15,17)

Venerdì 28 Aprile 2023

Eccoci finalmente all'apertura del 46° Convegno della Comunità Maria! 

Già da subito la gioia e lo Spirito di Comunione ha invaso la sala Don Francesco della Fraterna Domus di Sacrofano. Il canto del convegno, così come la profezia "Questi vi comando che vi amiate gli uni gli altri, proprio come io ho amato voi" è ciò che il Signore farà in questi giorni per tutti noi! 

Il Signore, attraverso la preghiera di lode, ci ha invitato fin da subito a salire su quel monte santo e a vivere in pienezza il tempo di Grazia che ha preparato per noi per questi quattro giorni. Con grande Misericordia, Egli ha consolato il suo gregge e le Sue parole "non temere" hanno risuonato nel nostro cuore come un inno di liberazione. 

Questa è la parola profetica che ci ha donato: "Si dirà: <<  Spianate, spianate, preparate la via, rimuovete gli ostacoli sulla via del mio popolo>>. Poiché così parla l'Alto e l'Eccelso, che ha una sede eterna e il cui nome è santo: in un luogo eccelso e santo io dimoro, ma sono anche con gli oppressi e gli umiliati, per ravvivare lo spirito degli umili e rianimare il cuore degli oppressi." (Isaia 57, 14-15)

Grazie Signore Gesù per la Tua promessa, per la Tua presenza. Grazie perché Tu sei un Dio fedele. Grazie perché tu ti prenderai cura di noi e libererai gli oppressi, anzi lo stai già facendo! 

Quanta Grazia! 

 

Sabato 29 Aprile 2023

Preghiera della mattina

Durante la preghiera della mattina, il Signore ci ha chiamato a vivere in pienezza il Suo Amore ed a intraprendere con Lui il Santo Viaggio, con il sostegno e la forza del Suo Spirito.

"Beato chi decide nel suo cuore il Santo Viaggio": queste sono le parole che, attraverso il canto, ci hanno accompagnato da subito. 

Affinché potessimo intraprendere questo cammino con il cuore leggero e rinnovato, Gesù ha toccato e guarito quei cuori feriti che non riuscivano a innalzare la lode a Dio.

Guardare al nostro dolore alcune volte è difficile e per questo la nostra Madre del cielo, Maria, è venuta in nostro aiuto ad intercedere per noi ed a prenderci per mano per portarci verso Gesù.

Infine il Signore ci ha ripetuto ancora una volta "Amerai il prossimo tuo come te stesso", affinché attraverso il perdono e l'accoglienza del nostro fratello, possiamo essere veramente figli liberi. 

Queste sono le parole che ci ha donato: 

"Voi infatti, fratelli, siete stati chiamati a libertà. Purché questa libertà non divenga un pretesto per vivere secondo la carne, ma mediante la carità, siate a servizio gli uni degli altri. Tutta la legge infatti trova la sua pienezza in un solo precetto: amerai il prossimo tuo come te stesso." (Galati 5, 13-14)

"Salì poi sul monte, chiamò a sé quelli che Egli volle ed essi andarono da Lui. Ne costituì Dodici che stessero con Lui e anche per mandarli a predicare e perché avessero il potere di scacciare i demoni" (Marco 3, 13-14)

 

Adorazione Eucaristica del pomeriggio

Il Signore ha continuato quanto iniziato durante il corso del convegno:  ci ha invitato nuovamente al perdono, per guarire quelle ferite causate da esso, affinché diventino feritoie nelle quali passi la sua Grazie perché tutto è suo, anche il nostro cuore. 

"Benedetto nei secoli il Signore": sì Signore, Tu sei benedetto e attraverso lo Spirito Santo abbiamo chiesto a Gesù di venire a donarci la grazia di perdonare chi ci chiede perdono, senza avere paura, senza indurire il nostro cuore e, attraverso il perdono, il Signore ha unito cielo e terra. Si è preso cura di noi, ci ha chiesto di "spogliarci" di tutto quello che ci teneva lontano da Lui per salire sul suo Santo Monte.

"Conosco il tuo dolore, il tuo peccato, ma sono qui per amarti e per riportarti alla vita. Non avere paura di me che ho dato la vita per te: lasciati amare così come sei, come un neonato nelle braccia del Padre che lava con amore tutto ciò che in te deve essere lavato. Sono qui e ti dico "cosa vuoi che io faccia per te? Non sentirti indegno del mio Amore". Il Signore poi è passato in mezzo a noi e, come il Buon Pastore (Gv 10, 11-15), ha asciugato le nostre lacrime e ha guarito le nostre ferite, sottomettendo nel suo nome ogni tenebra. Come Zaccheo ci ha detto: "stasera voglio venire a casa tua", per ricordarci quanto ci ha amato, offrendo se stesso sulla croce, e quanto ci ama tutti i giorni.

Ci ha invitati ad affrontare con coraggio le prove della nostra vita, anche attraverso l'amore fraterno. (Eb 5, 7-9)

Queste sono le parole che ci ha donato:

"Io sono il Buon Pastore. Il Buon Pastore offre la vita per le pecore. Il mercenario invece, che non è pastore e al quale le pecore non appartengono, vede venire il lupo, abbandona le pecore e fugge e il lupo le rapisce e le disperde; egli è un mercenario e non gli importa delle pecore. Io sono il buon pastore, conosco le mie pecore e le me pecore conoscono me, come il Padre conosce me e io conosco il Padre; e offro la vita per le pecore." (Giovanni 10, 11-15).

"Proprio per questo nei giorni della sua vita terrena egli offrì preghiere e suppliche con forti grida e lacrime a colui che poteva liberarlo da morte e fu esaudito per la sua pietà." (Ebrei 5, 7-9).

 

Preghiera del pomeriggio

"Come è bello come da gioia che i fratelli stiano insieme", abbiamo cantato per ricordarci la gioia di incontrarci, lodare insieme il Signore, un unica voce un unico cuore.

"Io sono l'Agnello, l'acqua della vita e ti dico Vieni! Il Signore anche stasera ci ha chiesto di invitarlo nella nostra vita perché vuole ancora donarci tante grazie e benedizioni. L'Acqua Viva è l'Acqua della Vita che Lui ci vuole offrire. 

"Io sono venuto ad offrirti quest'acqua che ti rigenera. Lasciati rigenerare dal mio Amore, lascia che io tocchi tutto quello quello che non accetti nella tua vita, fammi toccare i sensi affiche tu possa vedere il Tuo Creatore, il Creatore della  Vita, non avere paura di essere fragile e bisognoso, non avere paura di chiedere, sono qui proprio per te, sono alla porta del tuo cuore e busso. Tu sei stato creato per Amore, non nasconderti per la tua fragilità che io Amo, Voglio prendere possesso pieno della tua vita."

E noi Gesù siamo sempre assetati di Te e ti rispondiamo: vieni Gesù, Signore della nostra vita, abbiamo bisogno di te, vieni Signore in tutte le nostre fragilità. 

Il Signore è venuto a fare verità in ciascuno di noi, ci ha dato il dono di guardarci ma con il suo sguardo di Amore, senza giudizio, senza maschere, senza paure. Nella profezia in lingue il Signore ci dice "Donna sei guarita dalla tua malattia".

Attraverso il canto "il profeta di Jahvè" Gesù è venuto a plasmare i nostri cuori a trasformare ogni male in bene con la sua benedizione .

"Non maledire più la tua nascita, la tua vita, ma benedicila perché è stata voluta e desiderata da Dio fin dal tuo concepimento. Vieni fuori dal tuo letto, dalla tua maledizione perché vengo a benedire tutta la tua vita."

Si, Signore è tua la nostra vita! Sei stato più forte di ogni nostra resistenza: al tuo amore nulla può resistere.

Gesù è venuto a sanare e liberare situazioni antiche, momenti in cui non ci siamo sentiti amati o accettati, quando siamo stati rifiutati, esperienze che hanno schiacciato i nostri cuori, rendendoli sepolcri dai quali il Signore è venuto a tirarci fuori. Ci ha detto: "Talitha Kum"!

Ti ho amato di amore eterno " (Geremia 31, 2-10): questo  è il passo che il Signore ci ha mandato per confermare le guarigioni e la ricostruzione che il Signore ha fatto per noi e per la nostra Comunità. 

Attraverso l'invocazione allo Spirito Santo abbiamo chiesto al Signore di sugellare queste guarigioni. E siccome è bello lodare il Signore anche con il corpo, la nostra gioia di figli guariti e liberati, ci ha fatto danzare e cantare insieme, anche nella lingua dei nostri fratellini della Polonia.

Questa è la parola profetica che il Signore ci ha donato: 

"Così dice il Signore: <<ha trovato grazia nel deserto un popolo scampato dalla spada; Israele si avvia a una dimora di pace>>. Da lontano mi è apparso il Signore:  <<ti ho amato di amore eterno, per questo continuo ad esserti fedele. Ti edificherò di nuovo e tu sarai riedificata, vergine d'Israele. Di nuovo prenderai i tuoi tamburelli e avanzerai danzando tra gente in festa. Di nuovo pianterai vigne sulle colline di Samaria; dopo aver piantato, i piantatori raccoglieranno. Verrà il giorno in cui le sentinelle grideranno sulla montagna di Efraim: "su, saliamo a Sion, andiamo dal Signore, nostro Dio". Poiché dice il Signore: innalzate canti di gioia per Giacobbe, esultate per la prima delle nazioni, fate udire la vostra lode e dite: "il Signore ha salvato il suo popolo, il resto di Israele". Ecco, li riconduco dalla terra del settentrione e li raduno dall'estremità della terra; fra loro sono il cieco e lo zoppo, la donna incinta e la partoriente: ritorneranno qui in gran folla. Erano partiti nel pianto, io li riporterò tra le consolazioni; li ricondurrò a fiumi ricchi d'acqua per una strada diritta in cui non inciamperanno, perché io sono un padre per Israele, Efraim è il mio primogenito>> Ascoltate, genti, la parola del Signore, annunciate alle isole giù lontane e dite: << chi ha disperso Israele lo raduna e lo custodisce come un pastore il suo gregge>>  (Isaia 31, 2-10)

 

Lunedi 01 Maggio 2023  

 “Dà lode al tuo Signore, Gerusalemme”. E’ con questo canto che abbiamo iniziato l’ultimo momento di preghiera di questo convegno. Abbiamo con gioia lodato e benedetto il Signore per tutto quello che ha compiuto in questi giorni e per quello che, siamo sicuri, continuerà a fare nelle nostre vite.  

Per mezzo dello Spirito Santo, Egli ha continuato ad operare guarigioni e liberazioni, spezzando catene antiche e guarendoci da ogni orfanezza con la Sua misericordiosa paternità.  

Abbiamo chiesto allo Spirito Santo di venire a fare nuova ogni cosa, di venire a donarci la speranza e la Sua verità  e ci siamo sentiti tutti rinnovati da quel vento leggero che come una carezza ha fatto rinascere i nostri cuori.  

Questa è la parola che il Signore ci ha donato, come sigillo prima di tornare nelle nostre case e alla nostra quotidianità:  

“Benedetto il Signore Dio d’Israele, perchè ha visitato e redento il suo popolo e ha suscitato per noi una salvezza potente nella casa di Davide, suo servo, come aveva promesso per bocca dei suoi santi profeti d’un tempo: salvezza dai nostri nemici e dalle mani di quanti ci odiano. Così egli ha concesso misericordia ai nostri padri e si è ricordato della sua santa alleanza, del giuramento fatto ad Abramo, nostro padre, di concederci, liberarati dalle mani dei nemici, di servirlo senza timore, in santità e giustizia al suo cospetto, per tutti i nostri giorni.  

E tu, bambino, sarai chiamato profeta dell’Altissimo perchè andrai innanzi al Signore a preparargli le strade, per dare al suo popolo la conoscenza della salvezza nella remissione dei suoi peccati, grazie alla bontà misericordiosa del nostro Dio, per cui verrà a visitarci un sole che sorge per rischiarare quelli che stanno nelle tenebre e nell’ombra della morte e dirigere i nostri passi sulla via della pace.”  

Luca 1, 68-79  

 

Piątek 28 kwietnia 2023 r

 

Nareszcie jesteśmy na otwarciu 46. Zjazdu Wspólnoty Maryja!

Od samego początku radość i Duch Komunii zawładnęły salą Ks. Franciszka we Fraterna Domus w Sacrofano. Hymn zjazdu, a także proroctwo „To wam przykazuję abyście się wzajemnie miłowali, tak jak ja was umiłowałem” jest tym, co Pan uczyni w tych dniach dla nas wszystkich!

 

Pan, poprzez modlitwę uwielbienia, natychmiast zaprosił nas do wejścia na tę świętą górę i do pełnego przeżycia czasu łaski, który przygotował dla nas na te cztery dni. Z wielkim miłosierdziem pocieszał On swoją owczarnię, a jego słowa „nie lękajcie się” rozbrzmiewały w naszych sercach jak hymn wyzwolenia.

 

Oto prorocze słowo, które dał nam Pan: 

„14 Powiedzą:
"Budujcie, budujcie, uprzątnijcie drogę,
usuńcie przeszkody z drogi mego ludu!"
15 Tak bowiem mówi Wysoki i Wzniosły,
którego stolica jest wieczna, a imię «Święty»:
Zamieszkuję miejsce wzniesione i święte,
lecz jestem z człowiekiem skruszonym i pokornym,
aby ożywić ducha pokornych
i tchnąć życie w serca skruszone.”

(Iz 57, 14-15)

 

Dziękuję Ci Panie Jezu za Twoją obietnicę, za Twoją obecność. Dziękuję, bo jesteś Bogiem wiernym. Dziękujemy, bo zaopiekujesz się nami i uwolnisz uciśnionych, przeciwnie  - już to robisz! Jak wiele Łaski!

 

 

Sobota 29 kwietnia 2023 r

Poranna modlitwa

 

Podczas porannej modlitwy Pan wezwał nas do życia w pełni Jego Miłością i podjęcia wraz z Nim Świętej Podróży, przy wsparciu i w mocy Jego Ducha.

„Błogosławiony ten, kto w swoim sercu zadecyduje o Świętej Podróży” to słowa, które poprzez pieśń towarzyszyły nam od samego początku.

Abyśmy mogli wyruszyć w tę podróż z lekkim i odnowionym sercem, Jezus dotknął i uzdrowił te zranione serca, które nie były w stanie wielbić Boga.

Czasami trudno jest spojrzeć na nasz ból i dlatego nasza Niebieska Matka Maryja przyszła nam z pomocą, aby wstawić się za nami i wziąć nas za rękę, by poprowadzić nas do Jezusa.

Na koniec Pan powtórzył nam raz jeszcze: „Miłuj bliźniego swego jak siebie samego”, abyśmy dzięki przebaczeniu i przyjęciu naszego brata naprawdę stali się wolnymi dziećmi.

 

Oto słowa, które dał nam Pan:

„13 Wy zatem, bracia, powołani zostaliście do wolności. Tylko nie bierzcie tej wolności jako zachęty do hołdowania ciału, wręcz przeciwnie, miłością ożywieni służcie sobie wzajemnie! 14 Bo całe Prawo wypełnia się w tym jednym nakazie: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego”. (Ga 5, 13-14)

„13 Potem wyszedł na górę i przywołał do siebie tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego. 14 I ustanowił Dwunastu, aby Mu towarzyszyli, by mógł wysyłać ich na głoszenie nauki.” (Mk 3, 13-14)

 

Popołudniowa adoracja Najświętszego Sakramentu

 

Pan kontynuował to, co rozpoczął w trakcie zjazdu: ponownie zaprosił nas do przebaczenia, do leczenia zadanych przez to ran, aby stały się miejscami, przez które przechodzi Jego Łaska, ponieważ wszystko należy do Niego, także nasze serca.

"Błogosławiony jest Pan na wieki”: tak, Panie, jesteś błogosławiony i przez Ducha Świętego prosiliśmy Jezusa, aby przyszedł i dał nam łaskę przebaczenia tym, którzy proszą nas o przebaczenie, bez lęku, bez zatwardzania naszych serc, a poprzez przebaczenie Pan zjednoczył niebo i ziemię. Pan wziął nas w opiekę i prosił, abyśmy "zwalczyli” wszystko, co nas od Niego oddalało, abyśmy wstąpili na Jego świętą górę.

 

"Znam twój ból, twój grzech, ale jestem tutaj, aby cię kochać i przywrócić do życia. Nie bój się Mnie, bo ja oddałem za ciebie życie: pozwól się kochać takim, jakim jesteś, jak nowonarodzone dziecko w ramionach Ojca, który z miłością obmywa w tobie wszystko to, co potrzebuje obmycia. Jestem tutaj i mówię ci: "Co chcesz, abym dla ciebie uczynił? Nie czuj się niegodnym mojej miłości”. Następnie Pan przeszedł pośród nas i jak Dobry Pasterz (J 10,11-15) otarł nasze łzy i uzdrowił nasze rany, poskramiając wszelką ciemność w swoim imieniu. Podobnie jak do Zacheusza powiedział nam: "Dziś wieczorem chcę przyjść do twojego domu”, aby przypomnieć nam, jak bardzo nas umiłował, ofiarując się na krzyżu i jak bardzo nas kocha każdego dnia.

 

Zaprosił nas do odważnego stawienia czoła próbom naszego życia, również poprzez miłość braterską. (Hbr 5, 7-9)

 

Oto słowa, które nam przekazał:

„11 Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. 12 Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; 13  dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. 14 Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, 15 podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce.” (J 10,11-15).

 

„7 Z głośnym wołaniem i płaczem za dni ciała swego zanosił On gorące prośby i błagania do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci, i został wysłuchany dzięki swej uległości.
8 A chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał. 9 A gdy wszystko wykonał, stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają ”. (Hbr 5,7-9).

 

 

Niedziela 30 kwietnia 2023 r

 

Modlitwa poranna

 

Jesteśmy w samym sercu naszego Zlotu!

Jest to dzień świętowania, a spotkanie z Panem zaczyna się od świadomości, że jest to droga, którą każdy musi kroczyć ze swoim bratem, z sercem pełnym miłości i radości.

Aby Pan mógł przemienić nasze serca, zaprasza nas swoją ojcowską miłością do spojrzenia na to wszystko, co nas rani i utrudnia naszą drogę: jesteśmy zaproszeni do uznania panowania Chrystusa w naszym życiu i tylko poprzez całkowite zawierzenie się Jemu możemy być całkowicie uzdrowieni i uwoleni.

Podobnie jak w przypadku ludu Izraela, Pan rozdziela wody i pozwala nam przejść po suchym lądzie: to jest lud wybrany przez Boga!

 

Oto słowo, które dał nam Bóg podczas modlitwy:

„2 To mówi Pan:
«Znajdzie łaskę na pustyni
naród ocalały od miecza;
Izrael pójdzie do miejsca swego odpoczynku.
3 Pan się mu ukaże z daleka:
Ukochałem cię odwieczną miłością,
dlatego też zachowałem dla ciebie łaskawość.
4 Znowu cię zbuduję i będziesz odbudowana,
Dziewico-Izraelu!
Przyozdobisz się znów swymi bębenkami
i wyjdziesz wśród tańców pełnych wesela.
5 Będziesz znów sadzić winnice
na wzgórzach Samarii;
uprawiający będą sadzić i zbierać.
6 Nadejdzie bowiem dzień,
kiedy strażnicy znów zawołają
na wzgórzach Efraima:
"Wstańcie, wstąpmy na Syjon,
do Pana, Boga naszego!"»

7 To bowiem mówi Pan:
«Wykrzykujcie radośnie na cześć Jakuba,
weselcie się pierwszym wśród narodów!
Głoście, wychwalajcie i mówcie:
"Pan wybawił swój lud,
Resztę Izraela!"
8 Oto sprowadzę ich z ziemi północnej
i zgromadzę ich z krańców ziemi.
Są wśród nich niewidomi i dotknięci kalectwem,
kobieta brzemienna wraz z położnicą:
powracają wielką gromadą.
9 Oto wyszli z płaczem,
lecz wśród pociech ich przyprowadzę.
Przywiodę ich do strumienia wody
równą drogą - nie potkną się na niej.
Jestem bowiem ojcem dla Izraela,
a Efraim jest moim [synem] pierworodnym.
10 Słuchajcie, narody, słowa Pańskiego,
głoście na dalekich wyspach, mówiąc:
"Ten, co rozproszył Izraela, zgromadzi go
i będzie czuwał nad nim jak pasterz nad swą trzodą“ (Jr 31, 2-10)

 

 

Modlitwa popołudniowa

 

„Jakie to piękne, jak to radosne, gdy bracia są razem” – śpiewaliśmy, aby przypomnieć sobie radość ze spotkania, wspólnie wielbiąc Pana, jednym głosem i jednym sercem.

"Ja jestem Barankiem, źródłem Wody Żywej, dziś ci mówię przyjdź!”. Także dziś wieczorem Pan poprosił nas, abyśmy zaprosili Go do naszego życia, ponieważ nadal chce nam dać wiele łask i błogosławieństw. Woda Żywa jest Wodą Życia, którą chce nam ofiarować.

 

„Przyszedłem ofiarować ci tę wodę, która cię regeneruje. Pozwól mojej miłości cię zregenerować, pozwól mi dotknąć tego wszystkiego, czego nie akceptujesz w swoim życiu, pozwól mi dotknąć twoich zmysłów, abyś mógł zobaczyć swojego Stwórcę, Stwórcę Życia, nie bój się być kruchym i potrzebującym, nie bój się prosić, jestem tu dla ciebie, stoję u drzwi twego serca i kołaczę. Zostałeś stworzony do Miłości, nie kryj się za swoją słabością, którą także kocham, ale pozwól mi w pełni objąć całe twoje życie”.

 

A my, Jezu, jesteśmy zawsze spragnieni Ciebie i odpowiadamy Ci: przyjdź Jezu, Panie naszego życia, potrzebujemy Cię, przyjdź Panie do każdej naszej słabości.

 

Pan przyszedł, aby w każdym z nas odkryć prawdę, dał nam dar patrzenia na siebie nawzajem spojrzeniem Jego Miłości, bez osądzania, bez masek, bez lęków. W proroctwie w językach Pan mówi do nas: „Kobieto, jesteś uzdrowiona ze swojej choroby”.

 

Poprzez pieśń „prorok Jahwe” Jezus przyszedł, aby kształtować nasze serca, aby poprzez swoje błogosławieństwo przekształcić każde zło w dobro.

 

„Nie przeklinajcie swoich narodzin, swojego życia, ale błogosławcie je, ponieważ było ono zaplanowane i upragnione przez Boga od waszego poczęcia. Powstań ze swojego łoża, wyjdź ze swojego przekleństwa, ponieważ przychodzę, aby pobłogosławić całe wasze życie”.

 

Tak, Panie, nasze życie należy do Ciebie! Byłeś silniejszy niż jakikolwiek nasz opór: nic nie może oprzeć się Twojej Miłości.

 

Jezus przyszedł, aby uzdrowić i uwolnić dawne sytuacje, chwile, kiedy nie czuliśmy się kochani i akceptowani, kiedy zostaliśmy odrzuceni, doświadczenia, które zmiażdżyły nasze serca, czyniąc je grobami, z których Pan przyszedł nas wybawić. Powiedział nam: „Talitha Kum”!

 

„Ukochałem cię odwieczną miłością” (Jr 31, 2-10): to jest fragment, który dał nam Pan, aby potwierdzić uzdrowienia i odbudowę, których Pan dokonał dla nas i dla naszej wspólnoty.

 

Poprzez wezwanie Ducha Świętego prosiliśmy Pana, aby przypieczętował te uzdrowienia. A ponieważ pięknie jest chwalić Pana nawet ciałem, nasza radość jako uzdrowionych i wyzwolonych dzieci sprawiła, że ​​razem tańczyliśmy i śpiewaliśmy, nawet w języku naszych braci z Polski.

 

Oto słowo proroctwa, które dał nam Pan:

„2 To mówi Pan:
«Znajdzie łaskę na pustyni
naród ocalały od miecza;
Izrael pójdzie do miejsca swego odpoczynku.
3 Pan się mu ukaże z daleka:
Ukochałem cię odwieczną miłością,
dlatego też zachowałem dla ciebie łaskawość.
4 Znowu cię zbuduję i będziesz odbudowana,
Dziewico-Izraelu!
Przyozdobisz się znów swymi bębenkami
i wyjdziesz wśród tańców pełnych wesela.
5 Będziesz znów sadzić winnice
na wzgórzach Samarii;
uprawiający będą sadzić i zbierać.
6 Nadejdzie bowiem dzień,
kiedy strażnicy znów zawołają
na wzgórzach Efraima:
"Wstańcie, wstąpmy na Syjon,
do Pana, Boga naszego!"»

7 To bowiem mówi Pan:
«Wykrzykujcie radośnie na cześć Jakuba,
weselcie się pierwszym wśród narodów!
Głoście, wychwalajcie i mówcie:
"Pan wybawił swój lud,
Resztę Izraela!"
8 Oto sprowadzę ich z ziemi północnej
i zgromadzę ich z krańców ziemi.
Są wśród nich niewidomi i dotknięci kalectwem,
kobieta brzemienna wraz z położnicą:
powracają wielką gromadą.
9 Oto wyszli z płaczem,
lecz wśród pociech ich przyprowadzę.
Przywiodę ich do strumienia wody
równą drogą - nie potkną się na niej.
Jestem bowiem ojcem dla Izraela,
a Efraim jest moim [synem] pierworodnym.
10 Słuchajcie, narody, słowa Pańskiego,
głoście na dalekich wyspach, mówiąc:
"Ten, co rozproszył Izraela, zgromadzi go
i będzie czuwał nad nim jak pasterz nad swą trzodą“ (Jr 31, 2-10)

 

Poniedziałek 01 maja 2023 r

 

„Oddaj chwałę swojemu Panu, Jeruzalem”. Tą pieśnią rozpoczęliśmy ostatni moment modlitwy tego zlotu. Z radością wychwalaliśmy i błogosławiliśmy Pana za to wszystko, czego dokonał w tych dniach i za to, czego jesteśmy pewni, co nadal będzie czynił w naszym życiu.

 

Przez moc Ducha Świętego Pan kontynuował uzdrawianie i uwalnianie, zrywając dawne kajdany i uzdrawiając nas z każdego osierocenia, mocą swojego miłosiernego ojcostwa.

 

Prosiliśmy Ducha Świętego, aby przybył i uczynił wszystko nowe, aby przyszedł i dał nam nadzieję i swoją prawdę i wszyscy poczuliśmy się odnowieni przez ten lekki wiatr, który z delikatnością odradzał nasze serca.

 

To jest słowo, które dał nam Pan jako pieczęć przed powrotem do naszych domów i do naszego życia codziennego:

 

„68 «Niech będzie uwielbiony Pan, Bóg Izraela,
że nawiedził lud swój i wyzwolił go,
69 i moc zbawczą nam wzbudził
w domu sługi swego, Dawida:
70 jak zapowiedział to z dawien dawna
przez usta swych świętych proroków,
71 że nas wybawi od nieprzyjaciół
i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą;
72 że miłosierdzie okaże ojcom naszym
i wspomni na swoje święte Przymierze -
73 na przysięgę, którą złożył ojcu naszemu, Abrahamowi,
że nam użyczy tego,
74 iż z mocy nieprzyjaciół wyrwani
bez lęku służyć Mu będziemy
75 w pobożności i sprawiedliwości przed Nim
po wszystkie dni nasze.
76 A i ty, dziecię, prorokiem Najwyższego zwać się będziesz,
bo pójdziesz przed Panem torując Mu drogi;
77 Jego ludowi dasz poznać zbawienie
[co się dokona] przez odpuszczenie mu grzechów,
78 dzięki litości serdecznej Boga naszego.
Przez nią z wysoka Wschodzące Słońce nas nawiedzi,
79 by zajaśnieć tym, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają,
aby nasze kroki zwrócić na drogę pokoju»

(Łk 1, 68-79)