Cari fratelli e sorelle in Cristo,
nel tempo di Avvento è risuonato con dolcezza l’invito della Chiesa ad andare con fede a Betlemme; è stata forte la spinta a metterci in cammino come Re Magi, portando ciascuno i propri doni, e allo stesso tempo, come pastori, presentando ciascuno le proprie povertà. Ci siamo messi silenziosamente in cammino seguendo la Stella.
Questa chiamata ci permette di affrontare in modo diverso le difficoltà che stiamo vivendo in questo tempo, le circostanze attuali ci spingono ad attraversare il nostro deserto, il buio del nostro cuore. Lungo il cammino, quest’attesa, è la Santa occasione per giungere a Betlemme. Se paragoniamo questo deserto alla notte buia di 2000 anni fa, scopriamo quale grazia si nasconde!
In quella notte buia, fredda, è risuonato l’annuncio ai pastori: “Non temete!”
E come l'angelo annuncia ai pastori la notizia così noi oggi vi annunciamo: “Coraggio non temete, coraggio non temiamo!” Il Signore viene nuovamente a vivere in mezzo a noi, nelle nostre case, nelle nostre famiglie, nelle nostre situazioni, nei nostri momenti di buio interiore, il Signore viene verso di noi, per rinnovare la sua alleanza di Amore, per prenderci per mano e far sorgere la vita, rendendo il deserto un giardino ricco di cedri, ruscelli e germogli.
Gesù viene a prendersi cura della Sua vigna. Viene a portare la gioia affinché la nostra gioia sia piena. Se vogliamo passare dalle tenebre della sofferenza alla luce, dobbiamo allargare i nostri orizzonti, trasformare il nostro modo di pensare e di sentire, aprire il nostro cuore alla potenza dello Spirito Santo, alla bellezza e al mistero della vita, smettendo di sopravvivere e decidersi a Vivere! Lo Spirito Santo ci inonderà di pace, alimenterà la speranza e ci concederà la grazia di cambiare i nostri occhi, vedendo ogni cosa in funzione della Vita Eterna…e zampilleranno fiumi di gioia in noi!
Ma come ricevere questo immenso dono?
Portando per primi noi un dono e cioè il nostro Sì, come Maria, che non sapeva il perché di tante cose, e non perse tempo neanche a porsi troppe domande, con cuore semplice e pieno di fede ha detto Sì! Mentre Lui ci viene incontro, il nostro cuore si prepara per accoglierlo, quel Sì ci permette di entrare in quella grotta e vedere la luce, sperimentando la pace, la gioia e la speranza.
Fratelli ecco qual è il nostro augurio per voi in questo Natale e cioè che ciascuno possa accogliere nel proprio cuore, con l’aiuto dello Spirito Santo, il Signore che viene, rinnovando il proprio Sì e riaccendendo la speranza che fa risuonare nei cuori la gioia e la consapevolezza che solo Dio ci Salva e solo Dio Regna!
Signore Gesù eccoci, il nostro cammino giunge davanti la Tua grotta, dove ti contempliamo bambino con Tua madre Maria e il Suo Sposo Giuseppe, immerso nel loro tenero amore. Circondato dagli Angeli e dai pastori che ti lodano e ti benedicono, anche noi ci uniamo alla loro lode, alla loro benedizione e veniamo verso di Te: Sì Signore per grazia dello Spirito Santo ti vogliamo accogliere nuovamente nel nostro cuore e nella nostra vita. L’Eucarestia che riceveremo in questo Santo giorno, sia quell’incontro profondo, sia quel dono che cambia il nostro vivere... Sì Signore vogliamo entrare, la porta è aperta…
Ed ecco Amore, Luce, Pace, Gioia e Speranza sgorgano dal nostro cuore. Amen
Auguri di un Santo Natale a voi e alla vostre famiglie!
Roma, 24/12/2020
Il Comitato di Servizio
----------
Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie,
W okresie Adwentu delikatnie zabrzmiało wezwanie Kościoła, aby udać się z wiarą do Betlejem. Odczuliśmy przynaglenie, aby wyruszyć jako Mędrcy, każdy przynoszący własne dary, a jednocześnie jako pasterze, każdy pokazujący własne ubóstwo. Po cichu ruszyliśmy w drogę za Gwiazdą.
To wezwanie pozwala nam inaczej spojrzeć na trudności, których doświadczamy w tym czasie.
Obecne okoliczności zmuszają nas do przekroczenia doświadczenia pustyni, ciemności naszych serc. W miarę upływu drogi, to oczekiwanie staje się uświęcającą okazją aby dojść do Betlejem. Jeśli porównamy tę pustynię do ciemnej nocy sprzed 2000 lat, odkryjemy jaką łaskę kryje ona w sobie!
W tę ciemną, zimną noc rozległo się wołanie do pasterzy : “Nie bójcie się!”
I jak Anioł ogłasza tę nowinę pasterzom, tak dzisiaj ogłaszamy Wam: “Odwagi! nie bójcie się! Odwagi! nie bójmy się!”. Pan ponownie przychodzi by żyć wśród nas, w naszych domach, w naszych rodzinach, w naszej sytuacji, w chwilach naszej wewnętrznej ciemności, Pan przychodzi do nas, aby odnowić swoje przymierze Miłości, aby nas poprowadzić za rękę i sprawić by wytrysnęło życie, czyniąc pustynię ogrodem pełnym cedrów, strumieni i kiełków.
Jezus przychodzi, aby zająć się swoją winnicą. Przychodzi, aby przynieść radość, aby nasza radość była pełna. Jeśli chcemy przejść z ciemności cierpienia do światła, musimy poszerzyć nasze horyzonty, zmienić nasz sposób myślenia i odczuwania, otworzyć nasze serca na moc Ducha Świętego, na piękno i tajemnicę życia, przestać próbować jakoś przeżyć i podjąć decyzję aby Żyć! Duch Święty napełni nas pokojem, ożywi nadzieję i udzieli nam łaski przemiany naszych oczu tak by widziały wszystko w perspektywie Życia Wiecznego … a rzeki radości wytrysną w nas!
Ale jak otrzymać ten ogromny dar?
Przynosząc jako pierwsi nasz dar, którym jest nasze Tak. Jak Maryja, która nie rozumiała wielu rzeczy lecz nie traciła czasu by zadawać zbyt wiele pytań, z sercem prostym i pełnym wiary powiedziała Tak ! Gdy Pan wychodzi nam na spotkanie , nasze serce przygotowuje się na przyjęcie Go, to nasze Tak pozwala nam wejść do tej groty i i ujrzeć światło, doświadczając pokoju, radości i nadziei.
Bracia i Siostry, życzymy Wam zatem na te Święta Bożego Narodzenia, aby każdy z Was mógł przyjąć w swoim sercu, z pomocą Ducha Świętego, Pana, który przychodzi. Aby każdy z Was mógł odnowić swoje Tak i rozpalić na nowo nadzieję, która sprawia, że w sercach rozbrzmiewa radość i świadomość, że tylko Bóg nas Zbawia i tylko Bóg jest Panem!
Panie Jezu, oto jesteśmy, nasza droga doprowadziła nas do Twojej groty, gdzie wpatrujemy się w Ciebie jako dziecko zanurzone w czułej miłości Twojej Matki Maryi i Jej męża Józefa. Otoczeni Aniołami i pasterzami, którzy wielbią Cię i błogosławią, my również łączymy się z ich uwielbieniem, ich błogosławieństwem i przychodzimy do Ciebie: Tak Panie, przez łaskę Ducha Świętego, chcemy przyjąć Cię ponownie w naszych sercach i w naszym życiu. Niech Eucharystia, którą otrzymamy w tym świętym dniu Twoich narodzin, stanie się intymnym spotkaniem z Tobą, darem, który zmienia nasze życie. Tak Panie, chcemy wejść, drzwi są otwarte...
I oto Miłość, Światło, Pokój, Radość i Nadzieja wypływają z naszego serca. Amen
Życzymy Wam i Waszym rodzinom wspaniałych Świąt Bożego Narodzenia!
Roma, 24/12/2020
Komitet Posługi
